2011
14
wrz
Mamy Dariusza ekipa w komplecie!
Meksyk, México Distrito Federal
Przejechano 14031 km
Wiekszosc dnia spedzilysmy z Klaudia na przedostaniu sie z Guanajuato do Miasta Meksyk. Podroz trwala 5 godzin jednak autokary meksykanskie sa na prawde bardzo wygodne. Primera classe oferuje nie tylko wygodne miejsca siedzace, ktore tak na prawde mozna rozlozyc do tego stopnia ze mozna lezec cala droge, ale rowniez drobne przekaski, napoje i filmy w trakcie podrozy.
Po dotarciu na terminal autobusowy Norte zastanawialysmy sie jak bedzie najlepiej dostac nam sie do centrum w okolicy Zocalo. Nie musialysmy dlugo czekac na przystanku kiedy podbil do nas mezczyzna oferujacy swoja pomoc. Na poczatku troche wystraszone nie chcialysmy z nim za bardzo rozmawiac jednak Antonio okazal sie wlochem mieszkajacym od 20 lat w Meksyku i tak na prawde bez jego pomocy ciezko byloby nam sie odnalesc w metrze opniewaz musialysmy sie przesiadac 2 razy by dotrzec na Zocalo. Ale zaraz zaraz... okazalo sie ze metro nie zatrzymuje sie na przystanku Zocalo dlatego musialysmy wysiasc na nastepnym i isc z buta razem z Robero i Fernando.. tak nazwalysmy nasze backpacki jeszcze w LA. Jak sie okazalo Cale Zocalo juz jest zablokowane i rozlozone sa sceny.. przygotowania do dnia niepodleglosci widac, ze na calego. Czuje sie tutaj troszke jakby swiateczna atmosfere zreszta dekoracje na budynkach sa glownie wykonane z choinkowych lancuchow z tym ze w barwach meksykanskich.
Po dotarciu do hostelu okazalo sie ze jest on najlepszy z wszystkich w ktorych bylysmy do tej pory! W koncu mamy czysta lazienke poza tym przyjechalysmy prosto na obiad, ktory jest rowniez w cenie. Pozostalo nam juz tylko czekac na Darie. W koncu napisala, ze czeka na recepcji dlatego tez szybko popedzilam na dol sie z nia przywitac ale.. Dariusza tam nie bylo. No tak zamiast do Hostelu Amigo Suites Daria pojechala do Hostelu Amigo.. po drugiej stronie Zocalo. Podobno bedac na Malcie wyslalam Darii linka do tamtego hostelu.. Malta to wiele wyjasnia i usprawiedliwia, ze moglam sie najzwyczajniej w swiecie pomylic. :P
W kazdym razie udaje sie w koncu Darii do nas dolaczyc i opowiada nam o swoim locie z Paryza do Meksyku, o jednym meksykancu, ktory tak sie smial przez 11 godzin, ze nie mogla zasnac ani na minuty a potem o przygodach w taksowce z lotniska kiedy to taksowkarz postanowil zabrac tez swoje dzieci bo stwierdzil ze juz ma ostatni kurs i jedzie do domu. Jednym slowem DARU WELCOME TO MEXICO! 
Po dotarciu na terminal autobusowy Norte zastanawialysmy sie jak bedzie najlepiej dostac nam sie do centrum w okolicy Zocalo. Nie musialysmy dlugo czekac na przystanku kiedy podbil do nas mezczyzna oferujacy swoja pomoc. Na poczatku troche wystraszone nie chcialysmy z nim za bardzo rozmawiac jednak Antonio okazal sie wlochem mieszkajacym od 20 lat w Meksyku i tak na prawde bez jego pomocy ciezko byloby nam sie odnalesc w metrze opniewaz musialysmy sie przesiadac 2 razy by dotrzec na Zocalo. Ale zaraz zaraz... okazalo sie ze metro nie zatrzymuje sie na przystanku Zocalo dlatego musialysmy wysiasc na nastepnym i isc z buta razem z Robero i Fernando.. tak nazwalysmy nasze backpacki jeszcze w LA. Jak sie okazalo Cale Zocalo juz jest zablokowane i rozlozone sa sceny.. przygotowania do dnia niepodleglosci widac, ze na calego. Czuje sie tutaj troszke jakby swiateczna atmosfere zreszta dekoracje na budynkach sa glownie wykonane z choinkowych lancuchow z tym ze w barwach meksykanskich.
Po dotarciu do hostelu okazalo sie ze jest on najlepszy z wszystkich w ktorych bylysmy do tej pory! W koncu mamy czysta lazienke poza tym przyjechalysmy prosto na obiad, ktory jest rowniez w cenie. Pozostalo nam juz tylko czekac na Darie. W koncu napisala, ze czeka na recepcji dlatego tez szybko popedzilam na dol sie z nia przywitac ale.. Dariusza tam nie bylo. No tak zamiast do Hostelu Amigo Suites Daria pojechala do Hostelu Amigo.. po drugiej stronie Zocalo. Podobno bedac na Malcie wyslalam Darii linka do tamtego hostelu.. Malta to wiele wyjasnia i usprawiedliwia, ze moglam sie najzwyczajniej w swiecie pomylic. :P
W kazdym razie udaje sie w koncu Darii do nas dolaczyc i opowiada nam o swoim locie z Paryza do Meksyku, o jednym meksykancu, ktory tak sie smial przez 11 godzin, ze nie mogla zasnac ani na minuty a potem o przygodach w taksowce z lotniska kiedy to taksowkarz postanowil zabrac tez swoje dzieci bo stwierdzil ze juz ma ostatni kurs i jedzie do domu. Jednym slowem DARU WELCOME TO MEXICO!
Komentarze (0)
Zasoby: 
21.151 
21.742 
1.082.485 
3.423 
